"همیشه دلم میخواسته دختری را ببینم که به اندازه ی این دوست دختری که در بابل دارم جذبم کند...
نمیدانم
شاید یه روز
شاید هیچ وقت "
اینو واسم میفرسته
منم واسش میفرستم " براتیگان :) "
میگه اررررره رویای بابلو خوندی؟ میگم نه.اما چطور ممکنه لحن مرد محبوبمو نفهمم...
میدونم که اونم دوسش داره...خودم یه روز دستشو گرفتم بردم شهر کتاب واسه ش براتیگان خریدم توش نوشتم باید براتیگان را خواند و باهاش رفیق شد :)
رفیق شده باهاش....
بعد کمی بهم میگه کاش هیچ وقت خوابتو نمیدیدم...کاش هیچ وقت نبیتم
میدونم که عاشقمه...میدونم که اینهمه ازم دوری میکنه تا فراموشم کنه....
من اما عاشق اینم که مثل قبلنا باهم دوست باشیم...اینجوری که من اونو کتاب خون کردم...اون منو فیلم باز کرد( گرچه تنبلم )
پسرم من دوست دارم تو همیشه باشی...پیش من باشی...مثل همه ی وقتایی که وقتمونو صرف حرف زدن درباره ی هولدن و سلینجر میکردیم...اینکه میگفتیم سلینجر چقدر زرنگ بوده و یه عمر همه ی مردمو گول میزده که همه فکر کنن اون یه پیر خرفت منزویه!در حالی که نبوده...فقط دوست داشته "عادی" زندگی کنه!
بدون ادعای "خاص بودن " و همیشه ته ش میگفتیم ادمایی که متفاوت هستن به هر حال فرق دارن...چه قایمش کنن..چه نکنن
بر عکس ادمایی که هی داد میزنن من خاصم...من فرق دارم...در حالی که نیستن...
دلم تنگ شده هزار بار ازین کشفای مزخرف کنیم و درباره شون بحث کنیم...
من نفرین شده ام...هیچ مردی نمیتونه فراموشم کنه!