بیشتر وقتا حوصله ندارم زیاد با کاف حرف بزنم.یعنی ما زیاد هم وقت
نمیکنیم که طولانی با هم صحبت کنیم...اما من همون گاهی که وقت
میشه هم حوصله ندارم...اینجور وقتا حس میکنم گاوم
همش دوست دارم حرفامون زود تر تموم شه تا به کارام برسم.
حالا کارام چیا هستن؟کتاب خوندن.فیلم دیدن.حرف زدن با خواهرام.وبلاگ
خوندن.اهنگ دانلود کردن.بیکار بودن و فقط فکر کردن
نمیدونم چرا اینطوری شدم.با همه اینطوری شدم...خیلی دوست دارم
فقط خونه باشم و به همین کارای بیهوده برسم...
احساس خستگی مغزی دارم.احساس میکنم سال هاست که
نخوابیدم...
اینپستو خوندم و مو به تنم سیخ شد...
امید وارم هیچ ادمی هیچ وقت تووی خانواده ش بیمار نداشته باشه